Ontslagbescherming minimumloon

Ten gevolge van de omzetting van de Europese Richtlijn 2022/2041 betreffende de minimumlonen, werd er enerzijds een dubbele bescherming van werknemers ingevoerd en anderzijds een aantal bepalingen ter bevordering van de collectieve onderhandelingen omtrent het minimumloon. In dit artikel beperken we ons tot de bescherming van de werknemers, aangezien dit rechtstreeks gevolgen heeft voor werkgevers.

Indien een werknemer een klacht indient t.a.v. zijn werkgever omtrent de niet-naleving van het minimumloon, geniet de werknemer enerzijds een bescherming tegen nadelige maatregelen en anderzijds een bescherming tegen ontslag. Deze bescherming geldt niet enkel voor de werknemer, maar ook voor personen die de werknemer hebben bijgestaan bij het indienen van de klacht.

Bescherming tegen nadelige maatregelen

De werknemer mag geen nadelige gevolgen ondervinden van zijn klacht, gedurende een periode van 12 maanden na het indienen van de klacht.

Indien de werknemer toch nadelige gevolgen ondervindt, is de werkgever een vergoeding verschuldigd gelijk aan een forfaitaire vergoeding van 2 tot 3 maanden brutoloon of de vergoeding van de werkelijk geleden schade.

Ontslagbescherming

De werknemer die een klacht tot niet-naleving van de minimumlonen heeft ingediend, is beschermd tegen ontslag, behalve om redenen die geen verband houden met de klacht. De bescherming geldt tot 12 maanden na het indienen van de klacht of, ingeval van een rechtszaak, tot 3 maanden na de definitieve uitspraak.

Indien de werkgever stelt dat het een ontslag betreft om redenen vreemd aan de klacht, moet hij deze redenen kunnen bewijzen. Kan de werkgever dit onvoldoende bewijzen, dan is hij een forfaitaire vergoeding verschuldigd aan de werknemer gelijk aan het brutoloon van 4 tot 6 maanden. Deze forfaitaire vergoeding is cumuleerbaar met een verbrekingsvergoeding.

Voor meer concrete informatie kan je terecht bij jouw dossierbeheerder.